Dag 29: Op naar Ubud

Hallo allemaal overal en nergens!

Vanochtend hadden we de wekker gezet om kwart voor 8, omdat om 8 uur het ontbijt zou zijn. We lagen heeeerlijk in de bedden, dus de nacht had zeker nog wel langer mogen duren. Daarentegen hadden we een top ontbijtje: 2 geroosterde broodjes met een lekker omelet erop, een bakje fruit en een lekker warm kopje thee. We hebben rustig ontbeten en ondertussen even een plan gemaakt voor onze dag. We besloten eerste onze tassen een beetje in te pakken en in onze bikini's daarna naar Seminyak te scooteren, want de zon was toch nog niet helemaal op bij ons guesthouse. We namen onze handdoeken mee zodat we lekker naar het strand konden gaan. Juul reed de scooter en anne zat achterop en keek af en toe beetje om zich heen omdat we hier toch niet echt de voorrang regels kennen. De weg naar Seminyak was heel makkelijk te vinden: bij het eerste stoplicht rechtdoor en bij het tweede stoplicht rechtdoor en dan alleen maar rechtdoor en dan rij je het vanzelf binnen. We kwamen aan in een winkelstraat en zetten onze scooter aan de kant om even de winkels te kunnen bekijken. Nou we waande ons in het shopwalhalla van Seminyak: de ene na de andere winkel was leuk en had hele aparte, maar hele mooie kleren. We konden ons moeilijk inhouden, maar het is redelijk gelukt. Anne heeft een hele mooie zwarte lange jurk gekocht en Julia een paar hele gave zwarte hakken. We besloten maar te stoppen met winkelen en te wachten tot we weer terug zijn in Seminyak, omdat we alles anders toch maar moeten meeslepen. Het enige kleine nadelige puntje is dat de prijzen niet meer de Thailand prijzen zijn, maar toch eigenlijk wel gewoon heel erg westers... We wilden nog graag naar het strand dus besloten de scooter weer te betreden en richting het stand te rijden. Dit duurde toch nog iets langer dan verwacht, want de straat namen zijn hier nou niet echt goed aangegeven. Niet dat het een probleem was, want we hebben leuk de rest van de straten van Seminyak gezien en het zonnetje scheen heerlijk, dus erg was het niet. We kwamen aan bij het strand en het eerste wat ons opviel waren de golven!! Hele hoge en heftige golven, die hadden we in Thailand nog niet gezien. Toen we opzoek gingen naar een plekje realiseerden we ons opeens dat we geen zonnebrand bij ons hadden... We vonden gelukkig een plekje waar ook schaduw was, want de zon scheen zo ontzettend fel dat we levend zouden verbranden als we nu vol in de zon zouden gaan liggen. We deden onze kleren uit en gingen op onze handdoeken liggen toen julia opeens zag dat een man achter ons toch wel heel raar aan het doen was met zijn telefoon. Het leek wel of hij foto's aan het maken was van ons. Anne stond met haar rug naar hem toe dus kon het niet zo goed zien, maar ze draaide zich om en keek die man met een blik aan dat hij wel weg moest gaan. Julia keek hem ook aan met een blik dat hij wel op mocht hoepelen, maar hij keek een beetje schichtig heen en weer en deed alsof hij niks door had. anne lag ondertussen op der handdoek, terwijl julia nog even stond en zag dat die man zijn telefoon er weer bij pakte en nu toch echt foto's aan het maken was. Anne draaide zich om en zei: what are you doing? En julia gooide er nog even op een boze toon achteraan: why are you taking pictures of her? Hallo? Why are you doing that. Hij antwoordde met: i dont speak English dat er wel heel vloeiend uitkwam. Wij keken hem nog een keer boos aan en na een tijdje liep hij weg en ging een stukje verderop zitten. Daar waren we vanaf! Gelukkig! We besloten weer terug te rijden naar het guesthouse omdat we daar wel zonnebrand hadden en daar ook heerlijk konden zwemmen en in de zon konden zitten. Maar we moesten nog even 1 tussenstop maken. We hadden de avond ervoor in de supermarkt al 2 magnum ijsjes gezien; Pink en Black en die moesten we toch echt even proberen. We reden dus langs de supermarkt en raceden toen naar het guesthouse op de scooter terwijl we nog even een paar filmpjes en selfies maakten. De ijsjes hebben we opgegeten in het zonnetje voor onze kamer en ze waren echt god-de-lijk!! Echt heerlijk! Het werd ondertussen toch behoorlijk warm en we glibberden bijna van de bankjes af: tijd voor een afkoelende plons in het zwembad. We hebben meteen even een fotoshoot gedaan in het zwembad met de zelfontspanner. Helaas mislukte onze spring en acties foto's een beetje, maar lol hadden we wel. Na onze fotosessie hebben we heerlijk opgedroogd in de zon en toen we droog waren hebben we onze laatste dingen in de backpacks gepropt. Pa Rai was ook net terug van zijn ceremonie, dus hebben we nog even een colaatje gedronken met hem. Hij wilde graag foto's maken van ons om ook op te kunnen sturen naar Inanue. Toen was het tijd om te gaan, want de taxi stond ook al klaar en op ons te wachten. We bedankten Pa Rai en hij zei dat als er nog iets was of we iets nodig hadden we altijd konden bellen en whatsappen! Zo ontzettend lief! We stapten in de auto en zwaaiden terwijl hij nog riep: I love you, bye and Thank you! We hadden een prima taxichauffeur die van een lekkere bass hield en de muziek door de speakers liet knallen. We reden door de het binnenland via de rijstvelden en merkten wel dat de natuur veranderde naar meer jungle en veel groener werd. Toen in ubud aankwamen begon het helaas een beetje te regenen en stond het verkeer helemaal vast. We merkten dat onze taxichauffeur het nogal vervelend vond, ook omdat hij niet helemaal wist waar de straat van ons hotel zat. Hij probeerde tussen neus en lippen door beetje te zeggen of we niet gewoon konden uitstappen en dan lopen. Nou dat hebben we dus kunnen voorkomen doordat we gelukkig op een kaart in de Lonely Planet hadden uitgezocht waar de straat moest zijn. Toen we daar aankwamen was het gelukkig net weer droog dus liepen we vlug naar onze bungalows. Het inchecken ging een beetje vreemd. Eerst kwam er een man naar buiten die niet heel goed engels leek te kunnen en ons niet echt begreep. Wij liepen achter hem aan, maar dat was ook niet helemaal de bedoeling. Uiteindelijk kwam er een lief vrouwtje en die bracht ons naar onze bungalow: een lief bungalowtje met een badkamer met een bad én douche, 2 bedden (een 2persoons en een groot 1persoons) en een uitzicht op een rijstveld met daarachter bomen! Van vooraf betalen hadden ze kennelijk niet gehoord, want na een standaard lijstje te hebben ingevuld waten we klaar. We ploften even heerlijk op bed om eventjes te liggen. Anne had ondertussen contact met Isabel en die bleken in een restaurantje te zitten bijna in onze straat! Wij besloten ook maar te gaan om iets te eten en zagen ies opeens zitten. We wilden ze laten schrikken, maar ies had het helaas al door en zag ons! We hebben een drankje met ze gedronken en even bijgepraat over onze ervaringen (heeel veel wisten ze al door onze blogs, maar de details van de pingpongshow konden we nog uitgebreid vertellen!). Het voelde goed om mensen van thuis weer even aan te raken en dicht tegen je aan te hebben, heerlijk! Na het uurtje wat voorbij vloog, omdat we wel door konden gaan met vertellen, gingen wij toch ook even wat eten, want het was onderhand al best laat. Mila had ons een heel lekker tentje aangeraden dus zijn we daar naar opzoek gegaan. Ze had verteld dat het dicht bij hét voetbalveldje was dus besloten we een straatje in te schieten naast het veld. We liepen een stukje, maar hadden het nog niet gezien dus vroegen we het aan een meisje in een boekenwinkel. Die had er nog nooit van gehoord. We waren haar winkel nog niet uit gelopen, liepen 10 meter en stonden voor hét tentje waar we naar hadden gevraagd. Misschien had ze het niet begrepen wat we vroegen, naja raar was het wel. Het restaurantje was inderdaad echt heel erg leuk: heel hip, maar toch ook weer zo'n huiskamer sfeertje met allemaal houten kastjes en sloophouten tafeltjes. We gingen weer voor het typisch Indonesische eten (nee wij gaan niet aan de pizza enzo als we hier zijn, we willen alles hebben geprobeerd en onderhand zijn we verslaafd aan dit eten!). We namen een Nasi Campur en een Gado-Gado. Nasi Campur was een soort kleine rijsttafel met natuurlijk rijst, kip saté, kip in een ander sausje, maiskoekjes, een eitje, gemixte groente, een crispy cracker en een soort koekje wat we niet konden thuisbrengen. Lekker dat het was!! De gado-gado was ook echt verrukkelijk: gewokte groente met tofu, pindasaus, een eitje en ook zo'n crispy cracker! We hadden ook al 2 hele lekkere toetjes op de kaart zien staan: coconut pie en een chocolade toetje. Dat wilden we dus wel even proberen, maar helaaaaaas het was op.... Maar niet getreurd we hadden nog genoeg opties, want in een ander straatje zat een ijswinkel met heerlijk ijs dus hebben we daar een ijsje gehaald. Na het ijsje zaten we echt weer veeel te vol, maar het was zeker lekker. We gingen terug naar onze bungalow om lekker uit te buiken op bed. We besloten ook nog om 'even' onze foto's te gaan bekijken. Nou dat was niet eventjes. Uiteindelijk deden we om 2 uur (nog steeds niet alle foto's gezien!) het licht uit en vielen we daarna heel snel in slaap. Weer een drukke en leuke dag voor de boeg, maar dat kunnen jullie lezen in het volgende verslag :)

Xxx Juul en an