Dag 28: Kerobokan

We waren om 11:30 veilig geland op Bali in Denpasar. We besloten meteen maar even geld te halen, want dat hadden we toch nodig om onze visums te betalen. Julia pinden 2,5 miljoen rupiah en anne 1,9 miljoen want die had al 600.000 rupiah mee vanuit Nederland. Jaa mensen liepen wij daar opeens met een paar miljoen op zak. Voelden we ons op dat moment toch even rijk, maar dat werd al snel minder toen we voor bijna 900.000 rupiah onze visums moesten afrekenen. Na nog 2 formulieren te hebben ingevuld over ons verblijf mochten we dan toch eindelijk onze tassen halen. Die moesten voordat we naar de arrivals hal mochten nog een keer door de securitycheck, maar we kwamen er met vlag en bezem gewoon doorheen. We hadden dus via Inanue(ook een vrijwilligster uit singburi) al een hotel voor vannacht en die vriend van haar, Pa Rai, zou ons ook ophalen van het vliegveld. We kwamen door de deuren en er stond echt een menigte van Indonesische mannetjes die iedereen kwamen ophalen. Na even goed te kijken zagen we een bordje met onze namen met daarachter een hele lieve en vrolijk kijkende man. Dat moest Pa Rai wel zijn, want Inanue had al gezegd dat hij een ontzettend lieve man was en een speciale plek in haar hart had. We liepen naar zijn auto en hij vertelde dat het ongeveer 20 minuutjes rijden zou zijn. Wat ons tijdens het ritje meteen opviel was het verschil met Thailand; Bali straalde veel meer rust uit en was niet zo grijs en donker en overvol, maar juist heel groen en vriendelijk. De zon scheen heerlijk (eindelijk weer na die dagen regen op de eilanden!) en tijdens het ritje reden we langs de leukste antieke, kunst en meubelzaakjes. Wij zijn er van overtuigd dat Maria en Esther het hier helemaal leeg zouden hebben gekocht! Toen we aankwamen bij het guesthouse konden we onze ogen even niet geloven; het was me toch weer eens een beetje luxe sinds een lange tijd. Na een drankje te hebben gedaan op het terras met Pa Rai die ons meteen vertelde dat er morgen voor ons ontbijt was en dat we de scooters gewoon mochten gebruiken, gingen we naar onze kamer. Onze kamer ligt aan het zwembad en heeft 2 hele lekkere dikke zachte bedden en een super luxe en stijlvolle badkamer. De stijl van de kamer is zo leuk, met allemaal houten kastjes en bruin witte tinten, heel stijlvol. We hebben ons meteen omgekleed en zijn in het zwembad gedoken en hebben lekker de rest van de middag in het zonnetje gelegen. Even uitrusten van de lange nacht, heerlijk! Toen de zon beetje weg was gingen we nog even chillen in de kamer. Anne moest even wachten met douchen en aankleden, want de was hing nog te drogen. Jaja backpackers problemen met maar 5 shirtjes en ondergoed voor een week! Aangezien we nogal bekaf waren, gingen we op bed liggen om een poging te doen om te pitten. Anne was in een minuutje vertrokken, maar bij Juul wilde de slaap niet komen dus die chillde maar een beetje op haar telefoon. Om half zeven (inmiddels helemaal donker is het dan) maakten we ons klaar om te gaan eten. We mochten van lieve Pa Rai de scooter gewoon lenen dus tourden we (inclusief heerlijk lelijke scooterhelmpjes) naar Warung Nevi (of zoiets). Een warung is een typisch Indonesisch tentje waar je goedkope Indonesische gerechten kan eten. We werden vriendelijk geholpen en bestelden een noodles met kip en groenten (mie goreng ayam??) en fried chicken met garlic butter sauce (de Indonesische namen zijn we helaas vergeten). Het eten was heerlijk en de sfeer was zeer relaxed. We zaten alleen maar tussen Indo's zelf en de tent was leuk en simpel met de bamboe/houten inrichting. Toen de rekening kwam hoefden we maar 46.000 rupiah af te rekenen inclusief het drinken. Echt een genant bedrag want dit is maar 3 euro voor een diner voor 2. Bij de rekening kregen we ook een blaadje met een telefoonnummer, dit was het nummer van de ober. Voor als we nog info wilden over Bali, hahaha jahoooor, wat een sjansjer!! We stapten vervolgens weer op onze scoot om naar de supermarkt te rijden om even een kijkje te nemen en wat ijskoud water te scoren. In het kleine supermarktje keken we ons vooral de ogen uit bij de Magnums. Klinkt misschien een beetje raar maar echt de interessantse smaken lagen er die er in Nl niet zijn! Zo lag er Magnum black (espresso), Magnum chocolate & brownie, Magnum cappuccino, magnum Chocolate & caramel en een roze granaatappel Magnum. Wij gaan dus zeker veel ijsjes eten deze dagen! Na de supermarkt scooterden we terug naar ons mooie guesthouse (wel even zoeken in het donker maar gelukkig hing er een bord), praatten we nog even met Pa Rai en doken we onze kamer in. Na onze buikspier-ronde en nog even wat te chillen op bed en gaan we hopelijk nog een aflevering prison break kijken (als de wifi het toestaat). Anders gaan we nu heerlijk bijslapen en genieten van dit luxe guesthouse met de heerlijke bedden. Ojaa funfact!! Vandaag zijn we precies een maand weg en het voelt echt als 6 maanden! Zoveel ervaringen en indrukken! We gaan dus nog met volle teugen genieten van de aankomende tijd in Indo en gaan jullie via deze blog mee laten reizen in geuren en kleuren! Wij gaan in ieder geval morgen in Seminyak vieren dat we een maandje weg zijn en genieten van de rest van de reis!!

Slaap lekker alvast voor straks en jullie horen snel van ons!

X A&J