Dag 22 en 23: Koh Tao
Blijf op de hoogte en volg Julia en Anne
20 Juli 2014 | Thailand, Ko Tao
Gister zijn we voor de laatste keer wakker geworden in ons hutje op het strand in Koh Samui. Julia was iets eerder wakker dus die trok haar bikini alvast aan en ging buiten op een handdoek liggen, terwijl anne zich nog een keertje omdraaide in het hutje. Toen anne ook wakker was hebben we al onze spullen ingepakt en uit de hut gehaald en hebben we ruim voor 10 uur uitgecheckt. We konden onze tassen gelukkig nog wel bij de receptie laten staan, zodat we nog een ochtendje op het strand konden vertoeven. Na weer een heerlijk ontbijtje met yoghurtjes en lekker vers koud water, gingen we liggen op onze handdoeken in de heerlijke zon. Het weer was een beetje wisselend (wolken / zon) maar uiteindelijk brak het helemaal open en hebben we nog heerlijk een paar uurtjes van het zonnetje kunnen genieten. Van de zingende man met zijn gitaar was niks meer te bekennen, dus die was hopelijk veilig 'thuis' beland (of heeft ergens anders zijn roes uitgeslapen, kan ook natuurlijk!). Rond 1 uur hebben we nog een verse fruitshake gehaald bij een vrouwtje om de hoek langs de straat. Ze vroeg waar we vandaan kwamen en toen wij Nederland zeiden was ze niet verbaasd, want ze hoorden dat wij 'lekker' zeiden en dat was 1 van de woordjes die ze wel kende. Het nieuws over de vliegtuigramp is hier ook zeker bekend, want de vrouw zei meteen: 'ojaa de vliegtuigramp met al die doden, wat vreselijk'.
De shakes waren trouwens super lekker en we kregen ook nog eens lekker veel, meer dan Top dus. Rond een uurtje of 2 gingen we nog even onze tandenpoetsen en onze laatste spullen in de tas doen. We besloten maar een beetje vroeg richting de boot te gaan, want met die Thaise mensen weet je het maar nooit. Dit was niet zo'n slecht idee bleek achteraf, want toen we nog geen 2 minuten in de taxi zaten richting de pier begon het me toch een partijtje te regenen, en hard ook. De taxichauffeur hield gelukkig rekening met het weer en reed heel rustig verder achter de meute auto's aan. De regenbui was ook snel al weer voorbij en zoals het op die eilanden gaat; het trok meteen weer helemaal open. Toen we bij de pier aankwamen scheen de zon alweer vol en hebben we nog even lekker op een bankje onder een boom gezeten. Rond 4 uur hebben we nog even geld gepind om de pot weer aan te vullen en liepen we richting de boot. We moesten nog even in de rij staan om onze namen door te geven. Héél snel zijn ze hier niet en alles is niet helemaal tiptop georganiseerd, dus het liep allemaal beetje door elkaar, maar geen ramp want we zijn op de boot gekomen met onze tassen. We gingen dus van Koh Samui naar Koh Tao, maar tussen deze eilanden ligt ook nog Koh Phangan, dus daar maakte we nog even een tussenstop om mensen af te zetten en op te halen. Door de sticker die iedereen op z'n t shirt moest dragen kon je zien waar iedereen naar op weg was. Bij Koh Phangan stapten een groep jongens op de boot die duidelijk naar dit eiland waren geweest om te feesten. Helemaal gehavend, afgetakeld en doodmoe zagen ze eruit. 1 jongens stond naast anne te bellen en schreeuwde door de telefoon dat dit de verschrikkelijkste dagen van ze leven waren en verder iets met een bende en een arrestatie. We keken elkaar aan en dachten allebei hetzelfde: we hebben daar dus niks gemist. Naast die groep jongens stapten ook nog 3 iets te bruine macho jongens op de boot, echt van die Geordie shore types vonden we. We dachten ook dat ze Engels waren, maar wel met een ziek accent praten. We veranderen toch snel van mening en vonden het toch meer Scandinavisch. Maar ook dat klopte toch niet helemaal; Joegoslavisch is beter. Ohneee maar na even goed te luisteren moest het duidelijk Italiaans zijn. Vonden we ook eigenlijk niet zo raar, want het waten van die echte macho's die zelfs hun borsthaar en beenharen schoren en met hun merktassen, zonnebrillen en petjes liepen te pronken. Maar toen kwam de grootste klap: ze waren geen Italiaanse macho's, ze waren gewoon Spaans!! Wij, die 3 jaar Spaans hebben gehad, konden niet eens herkennen dat ze Spaans spraken... Shame on us! Ondertussen waren we aangekomen op Koh Tao en zag het er super gezellig en knus uit met al de restaurantjes bij de pier. We moesten nog even op onze tassen wachten, maar dat ging dan weer aardig snel. Nadat Julia ook haar eigen tas (en niet die van een Frans meisje met dezelfde tas) had, liepen we richting het dorpje. Je werd meteen van alle kanten bestormd door taxichauffeurs. Ze duwden kaarten van Koh Tao onder je neus en liepen vrolijk achter je aan. Wij hadden geen taxi nodig, want ons hotel is serieus 1 min lopen van de pier in een heel gezellig straatje! Na te hebben ingecheckt hadden we best wel heel erg honger en liepen we naar de supermarkt aan de overkant en hebben daar een heerlijk noodlesoep gehaald en die op het muurtje bij supermarkt opgegeten. We hadden de hele dag al zin in noodlesoep, dus die ging er zeker goed in (klein beetje pittig misschien..). Naast ons stond een pannenkoeken kraampje die de lekkerste pannenkoeken aan het maken was met de gekste combinaties. Als toetje hebben wij allebei een heerlijke pannenkoek genomen. Anne 1 met banaan chocolade en Julia 1 met banaan en pindakaas. Echt TOP combinaties en echt zo verschrikkelijk lekker dat we onze bordjes en vingers hebben lopen aflikken. Onze quilty pleasure van de dag hadden we ook weer gehad. Met onze bolle gevulde buiken liepen we terug naar onze kamer en hebben we nog even heerlijk gedoucht en daarna snel in bedje gekropen. We waren toch eigenlijk best een beetje moe! Morgen weer een nieuwe dag dachten we!
Op de mooie zonnige maandagochtend stonden deze reizigers niet zo heel blij op. Hoe raar en verwend het ook klinkt, we hadden helemaal niet zo lekker geslapen in het veelbelovende kingsize bed. We waren nogal moe en futloos en hadden onrustig geslapen. Gelukkig hadden we voor vandaag een stranddag gepland en een beetje wandelen door Mae Hat en Sairee, dus zo inspannend hoefden we ook niet te doen vandaag. Na ons in de bikini te hebben gehesen, was het weer tijd voor onze yoghurtjes van de 7eleven. Maar voordat we ons ontbijt gingen shoppen, liepen we even langs de receptie om ons te laten informeren over de snorkeltour. Op het duikerseiland van Thailand moeten deze zeemeerminnen natuurlijk wel wat van de veelbesproken onderwaterwereld zien van Koh Tao. Na een 100 baht discount boekten we ons snorkelavontuur. We gaan op 5 verschillende plekken snorkelen zoals Lighthouse point, Mango Bay en Shark island. Ironisch genoeg schijnen er bij Shark island alleen helemaal geen haaien te zijn, maar we huiveren toch een beetje, want die naam zal toch niks voor niks ontstaan zijn!?!? Bovendien zagen we op onderwater foto's van de snorkeltour aanbieder ook haaien, dus we gaan morgen wel in ons broek schijten als we dat water in moeten. Hopelijk kunnen we vooral genieten van prachtige koralen, zee-anemonen en heel veel finding nemo visjes. Na ons ontbijtje wilden we naar Mae Hat beach lopen (ons hotel zit in Mae Hat), maar dat was wel een heel zielig stukje zand. Daarom besloten we maar door te lopen naar het grotere Sairee beach. Via een omweg en helemaal bezweet (het zonnetje was weer lekker fel vandaag) kwamen we aan op het strand. Wauw wat een uitzicht! Ontzettend blauw water, overhangende palmbomen boven het strand, vele leuke tentjes en mooie bergen op de achtergrond. Na een lekker plekkie te hebben gevonden op de beach, gingen we lekker zonnen, muziek luisteren en nog een beetje doezelen. Af en toe namen we even een lekkere verfrissende duik in het helblauwe water om af te koelen. Het weer op de eilanden is echter echt mega afwisselend, want het gaat van dikkere stapelbewolking naar strakblauwe lucht in minder dan 10 minuten! Tijdens het afkoelen in het water kregen we het dan ook 2x erg koud met kippenvel en al, omdat het tijdens onze afkoelsessies ineens was gaan waaien en helemaal bewolkt werd. Gelukkig trok de bewolking telkens in no time weer weg, zodat het zonnetje weer kon verschijnen. We hebben vandaag ook een beetje in de schaduw gechilld, want we willen echt niet verbrande kreeftjes worden en zeker met de snorkeltocht in/op het water wilden we onze inmiddels best wel bruine huidjes wat rust gunnen (we zijn alsnog een beetje verbrand vandaag helaas pindakaas). Rond een uurtje of 2/3 hebben we in een strandtentje een heerlijke bananenshake gedronken. We hadden allebei wel genoeg gehad van het zand en de zon (ja jongens dat bestaat, we hadden even een strand teveel) en besloten langzaam aan terug te gaan lopen. Onderweg kwamen we nog wat leuke winkeltjes tegen waar we gestopt zijn, maar we zijn zulke skirre tata's geworden dat we niks meer willen kopen zonder af te dingen (kon niet in die winkels) dus hebben we niks gekocht. Via de veel kortere en knussere weg kwamen we aan in Mae Hat. We gingen lekker douchen, de wat rode lichaamsdelen insmeren met after-sun en even chillen op onze hotelkamer om weer op te laden voor de avond. Rond 18.30 gingen we weer naar ons pannenkoeken mannetje om ons avondeten te scoren, naja deel 1 dan. Juul nam een pannenkoek met mango en cocosnoot en An een met appel, kaneel en rozijnen (jammer genoeg had het mannetje er alleen geen rozijnen bij gedaan dus werd het appel kaneel). Na deze heerlijke dingen opgesmuld te hebben op een randje van de pier, wilden we Mae Hat nog wel even herkennen. Het is een klein vissersdorpje met wat leuke eettentjes en enkele winkeltjes (wel veel dezelfde soort winkels). Juul heeft alvast een souvenir voor Hannah kunnen scoren (haha Han we zeggen lekker nog niet wat) en verder hebben we lekker rondgekeken. Na deze kleine citytour was het tijd voor dinner part 2, en wat zou dat nou zijn!? WEER PANNENKOEKEN! Ze zijn namelijk zo extreem lekker hier van de straat en onze guilty pleasure van deze reis! Nu namen we allebei een pannenkoek met banaan, pindakaas en chocola en och och och wat peuzelden we die flapjes lekker op! We vonden het gewoon zonde om de laatste hap op te eten! Na nog wat water geshopt te hebben voor de nacht, gingen we terug naar het prima hotelletje om nog een keer te douchen en met de wifi te chillen op bed! Nu doodop schrijven we dit verslag en voelt het als hoog tijd om te gaan pitten. We moeten natuurlijk wel fris en fruitig zijn morgen, anders zien we de haaien niet op tijd aan komen zwemmen!!! WAAAAAH
Doeidoei!
XXX Anne en Julia
-
22 Juli 2014 - 02:41
Esther Van Beers:
Hei Anne en Juul,
Wel weer even contacten dan, ben benieuwd naar jullie snorkelavontuur!
Pannekoeken eten... Wat doen we dan op je verjaardag Anne?!!!
En blijven smeren graag dames, die zon, soms wat wittige luchten zijn verraderlijk.
Dikke kussen uit Bali:-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley