Dag 30: apen en yoga in Ubud
Blijf op de hoogte en volg Julia en Anne
29 Juli 2014 | Indonesië, Ubud
Hoihoi iedereen!
Vanochtend was opstaan (vooral voor An) nogal zwaar. We hadden niet geweldig geslapen en waren een beetje moe. Gelukkig konden we een lekker ontbijtje bestellen (pannenkoek met banaan, fruit salade en thee) dat we oppeuzelden op ons terrasje voor onze bungalow met uitzicht op een groen veldje.
Ook hebben we onze was naar de laundry service van het hotel gebracht, dus overmorgen hebben we weer lekkere frisse kleren aan! Na het ontbijt gingen we lekker douchen en aankleden, maar net toen we richting de monkey forest wilden lopen begon het te zeiken van de regen. We besloten dus nog even te wachten met lopen en gelukkig klaarde het snel op. We wilden namelijk deze vakantie echt onze regenjassen niet meer aan! Voor de zekerheid stopten we onze raincoats toch maar in de rugzakken en vertrokken eerst richting de yoga barn, om een "intro to yoga" les af te spreken voor de middag. Onderweg stopten we ondertussen bij allemaal kleine shopjes en terwijl we in een winkeltje stonden, begon het toch een partij te plenzen van de regen! We wilden wel doorlopen naar de yogabarn, dus trokken we met tegenzin toch maar onze zweterige regenjasjes aan. We liepen door op onze slippertjes, wat best glad was, waardoor An nog leuk in een plas was geflikkerd door de scheve, gladde, niet egale stoepen hier. Eenmaal bij de yogabarn voelden we ons al zen in de mooie en relaxende omgeving van het gebouw. We zouden een lesje hebben om 14:00 uur, dus hadden we van tevoren nog wel tijd om naar de apen te gaan. Na entree betaald te hebben, liepen we de monkey forest in. We zagen meteen al apen en je kon echt tot op een paar centimeter komen! Je moest alleen niet té dichtbij komen, want dan kunnen die beesten een beetje agressief worden. Juul zat een beetje lief tegen een aapje te praten en te gebaren, maar blijkbaar zocht ze de grens (daredevil die Julia he). De aap ontblootte zijn tanden en greep naar haar arm, maar gelukkig had juul goede reflexen en ontweek ze de gekke aap. Verder zagen we apen in allerlei vormen en maten. Ook waren er veel baby aapjes die melk dronken bij hun mama-aap of lekker onder aan de buik hingen van hun mammie. In het bos (het was overigens helemaal niet groot) bevonden zich ook nog tempels, beelden, riviertjes en bruggetjes waardoor samen met de apen het Indiana Jones gevoel helemaal aanwezig was! De apen in het bos waren echt heel brutaal en zodra ze doorhadden dat een persoon een banaan had gekocht, besprongen ze die persoon en rukte de banaan ongeveer uit de handen. Toch waren onze oerouders toch wel erg aandoenlijk om te zien. In het bos stonden ook enorme bomen met nog indrukwekkendere wortels die wel ongeveer 30 meter lang naar beneden hangen (misschien leuk voor Romy om aan te slingeren?). We zagen in de forest ook echt asociale toeristen die een aangestoken peuk aan een aap gaven en weer een andere dikke Aziatische papzak gooide zijn Marlboro pakje gewoon op de grond. De apen dachten natuurlijk dat dit voedsel was dus 1 aap begon gewoon dat peukenpakje op te eten! Wat een eikel die man! Vervolgens zijn we terug naar de yogabarn gelopen (zonder valpartijen dit keer) in het Yoga café een lekke green tea mango theepot te drinken en ons verslag van gisteren te schrijven. Na ons even in onze improvisatie yoga-outfits te hebben gehesen, gingen we via een soort grasveld/tuin richting de yogastudio. Dit klinkt nu als een afgesloten ruimte, maar boven was de yogaruimte in Indonesische stijl en dit was gewoon open. We waren er ongeveer 10 minuutjes voor de yogales begon en er zaten al een stuk of 20 mensen op de vloer van de zaal. Ze zaten of liggen al op een yogamat en we vroegen ons af of ze nou al wat dede of daar maar een beetje zaten. Wij pakten een beetje onwennig ook maar een matje en een kussentje om vervolgens helemaal vooraan (jaja strebers) plaats te nemen. Een paar minuten daarna kwam onze yogaleraar aan. Helemaal geen gekke spirituele gast zoals je misschien zou verwachten, maar een Indonesiër met een wit abercrombie shirt (nep hoogstwaarschijnlijk) en een zwembroek. We mochten hem 2 namen noemen, die we eigenlijk allebei vergeten zijn, maar 1 naam was iets van Eka dachten we. Na een beetje wat verteld te hebben over Yoga, westerse manier van Yoga en zichzelf begonnen we met de yoga zelf. Eerst gingen we ons concentreren op de manier van zitten en ademhalen. Dan merk je wel dat we vaak onderuitgezakt zitten (nu we dit typen dus ook weer grrrr...). Dit was meer een soort meditatiedeel. Langzaam gingen we over op het oprekken, open- en losmaken van onze spieren en botten van de nek, rug en schouders. We merkten wel dat deze plekken soms toch behoorlijk vastzaten en na bepaalde oefeningen kon je dit voelen tintelen. Tijdens het yoga voelden we ons steeds meer ontspannen (of we waren gewoon moe, moeilijk in te schatten met je ogen dicht). Vervolgens gingen we door met ook wat bekendere spierversterkende/lenigmakende yogaposities zoals o.a. de "downward facing dog" en de zonnegroet. Dit deel was wat zwaarder en minder ontspannend, maar ook erg leuk om te doen. We hebben in allerlei posities gestaan/gezeten en begrijpen ook wel een beetje waarom sommige mannen in Nederland op yoga gaan voor de vrouwenkonten (want die hebben we goed gebruikt en geshowd hoor guys!). Vervolgens hadden we nog een relaxing liggend deel waarbij we zo "zen" werden dat we ongeveer in slaap vielen. Na weer uit onze trance te zijn ontwaakt, was de yoga afgelopen. De 1,5 uur waren alweer voorbij, maar het leek veel langer te zijn dan 90 minuten. We liepen lekker losjes weer terug naar monkey forest road, maar wisten nou niet echt of we nou elke week yoga zouden willen doen. We liepen richting het voetbaldveldje, dé ontmoetingsplek van Ubud schijnt, en namen een heerlijke frozen yogurt als lunch met allerlei noten, muesli, granola, pure chocola en andere heerlijke toppings. Terwijl we zaten te eten kwam familie Prinsen weer langslopen. Na even een korte chillings met hun in de froyo, liepen we naar ons appartement om even te chillen en om te kleden. Na de relaxtime pikten we Ies op om samen met haar te gaan eten en liepen we naar het restaurant. Eenmaal bij de warung, bleek het restaurantje niet alleen gerund te worden door een organisatie voor gehandicapte kinderen, maar je zat te eten in de school van deze kinderen. Vlak nadat we gingen zitten kwam er al een Nederlands meisje op ons af die vertelde dat ze hier vrijwilligerswerk deed bij de school en of we niet nog een rondleiding wilden. We besloten dat maar na het eten te gaan doen. De bestelling van vandaag luidde: nasi goreng, soto ayam (indonesische kippensoep) en wokuwoku (rijst, kip in een sausje en een beetje groente). Het duurde heel lang voordat het eten kwam dus we kakten wel een beetje in aan tafel, maar gelukkig is Ies altijd wel in voor een gesprek. Het eten was uiteindelijk gewoon prima en goed, maar niet zo speciaal. Na het wachten en eten hadden we helemaal geen zin meer in de rondleiding, dus die hebben we afgepoeierd met de smoes dat we met Jos en Esther (die in ander restaurantje zaten) hadden afgesproken. Vervolgens hebben we met hetzelfde meisje nog wel 15/20 minuutjes gekletst over het reizen enzo, dus de smoes viel een beetje in het water, maar gelukkig had ze dat niet heel erg door volgens mij. We liepen naar Bollero om Ies af te zetten, maar zijn zelf ook nog even aangeschoven om een toetje te ete hehe. We deelden een chocolate infused cake met lime, raspberrie saus en vanille ijs. Na het toetje en gebabbeld te hebben met Jos, Ies en Es over studeren enzo liepen we terug naar ons appartement om hopelijk nog eens even een lange nacht te maken. Juul sprong meteen het bed in, maar An ging nog even lekker in bad liggen om vervolgens door het bad en de yoga helemaal zen naast Juul in bed te kruipen. Het was weer een heerlijk dagje!!
Morgen gaan we lekker fietsen en kunnen we hopelijk nog even wat kleur opdoen in de rijstvelden!
Dikke kus en knuffeltjes,
Ennert en Kraai
Vanochtend was opstaan (vooral voor An) nogal zwaar. We hadden niet geweldig geslapen en waren een beetje moe. Gelukkig konden we een lekker ontbijtje bestellen (pannenkoek met banaan, fruit salade en thee) dat we oppeuzelden op ons terrasje voor onze bungalow met uitzicht op een groen veldje.
Ook hebben we onze was naar de laundry service van het hotel gebracht, dus overmorgen hebben we weer lekkere frisse kleren aan! Na het ontbijt gingen we lekker douchen en aankleden, maar net toen we richting de monkey forest wilden lopen begon het te zeiken van de regen. We besloten dus nog even te wachten met lopen en gelukkig klaarde het snel op. We wilden namelijk deze vakantie echt onze regenjassen niet meer aan! Voor de zekerheid stopten we onze raincoats toch maar in de rugzakken en vertrokken eerst richting de yoga barn, om een "intro to yoga" les af te spreken voor de middag. Onderweg stopten we ondertussen bij allemaal kleine shopjes en terwijl we in een winkeltje stonden, begon het toch een partij te plenzen van de regen! We wilden wel doorlopen naar de yogabarn, dus trokken we met tegenzin toch maar onze zweterige regenjasjes aan. We liepen door op onze slippertjes, wat best glad was, waardoor An nog leuk in een plas was geflikkerd door de scheve, gladde, niet egale stoepen hier. Eenmaal bij de yogabarn voelden we ons al zen in de mooie en relaxende omgeving van het gebouw. We zouden een lesje hebben om 14:00 uur, dus hadden we van tevoren nog wel tijd om naar de apen te gaan. Na entree betaald te hebben, liepen we de monkey forest in. We zagen meteen al apen en je kon echt tot op een paar centimeter komen! Je moest alleen niet té dichtbij komen, want dan kunnen die beesten een beetje agressief worden. Juul zat een beetje lief tegen een aapje te praten en te gebaren, maar blijkbaar zocht ze de grens (daredevil die Julia he). De aap ontblootte zijn tanden en greep naar haar arm, maar gelukkig had juul goede reflexen en ontweek ze de gekke aap. Verder zagen we apen in allerlei vormen en maten. Ook waren er veel baby aapjes die melk dronken bij hun mama-aap of lekker onder aan de buik hingen van hun mammie. In het bos (het was overigens helemaal niet groot) bevonden zich ook nog tempels, beelden, riviertjes en bruggetjes waardoor samen met de apen het Indiana Jones gevoel helemaal aanwezig was! De apen in het bos waren echt heel brutaal en zodra ze doorhadden dat een persoon een banaan had gekocht, besprongen ze die persoon en rukte de banaan ongeveer uit de handen. Toch waren onze oerouders toch wel erg aandoenlijk om te zien. In het bos stonden ook enorme bomen met nog indrukwekkendere wortels die wel ongeveer 30 meter lang naar beneden hangen (misschien leuk voor Romy om aan te slingeren?). We zagen in de forest ook echt asociale toeristen die een aangestoken peuk aan een aap gaven en weer een andere dikke Aziatische papzak gooide zijn Marlboro pakje gewoon op de grond. De apen dachten natuurlijk dat dit voedsel was dus 1 aap begon gewoon dat peukenpakje op te eten! Wat een eikel die man! Vervolgens zijn we terug naar de yogabarn gelopen (zonder valpartijen dit keer) in het Yoga café een lekke green tea mango theepot te drinken en ons verslag van gisteren te schrijven. Na ons even in onze improvisatie yoga-outfits te hebben gehesen, gingen we via een soort grasveld/tuin richting de yogastudio. Dit klinkt nu als een afgesloten ruimte, maar boven was de yogaruimte in Indonesische stijl en dit was gewoon open. We waren er ongeveer 10 minuutjes voor de yogales begon en er zaten al een stuk of 20 mensen op de vloer van de zaal. Ze zaten of liggen al op een yogamat en we vroegen ons af of ze nou al wat dede of daar maar een beetje zaten. Wij pakten een beetje onwennig ook maar een matje en een kussentje om vervolgens helemaal vooraan (jaja strebers) plaats te nemen. Een paar minuten daarna kwam onze yogaleraar aan. Helemaal geen gekke spirituele gast zoals je misschien zou verwachten, maar een Indonesiër met een wit abercrombie shirt (nep hoogstwaarschijnlijk) en een zwembroek. We mochten hem 2 namen noemen, die we eigenlijk allebei vergeten zijn, maar 1 naam was iets van Eka dachten we. Na een beetje wat verteld te hebben over Yoga, westerse manier van Yoga en zichzelf begonnen we met de yoga zelf. Eerst gingen we ons concentreren op de manier van zitten en ademhalen. Dan merk je wel dat we vaak onderuitgezakt zitten (nu we dit typen dus ook weer grrrr...). Dit was meer een soort meditatiedeel. Langzaam gingen we over op het oprekken, open- en losmaken van onze spieren en botten van de nek, rug en schouders. We merkten wel dat deze plekken soms toch behoorlijk vastzaten en na bepaalde oefeningen kon je dit voelen tintelen. Tijdens het yoga voelden we ons steeds meer ontspannen (of we waren gewoon moe, moeilijk in te schatten met je ogen dicht). Vervolgens gingen we door met ook wat bekendere spierversterkende/lenigmakende yogaposities zoals o.a. de "downward facing dog" en de zonnegroet. Dit deel was wat zwaarder en minder ontspannend, maar ook erg leuk om te doen. We hebben in allerlei posities gestaan/gezeten en begrijpen ook wel een beetje waarom sommige mannen in Nederland op yoga gaan voor de vrouwenkonten (want die hebben we goed gebruikt en geshowd hoor guys!). Vervolgens hadden we nog een relaxing liggend deel waarbij we zo "zen" werden dat we ongeveer in slaap vielen. Na weer uit onze trance te zijn ontwaakt, was de yoga afgelopen. De 1,5 uur waren alweer voorbij, maar het leek veel langer te zijn dan 90 minuten. We liepen lekker losjes weer terug naar monkey forest road, maar wisten nou niet echt of we nou elke week yoga zouden willen doen. We liepen richting het voetbaldveldje, dé ontmoetingsplek van Ubud schijnt, en namen een heerlijke frozen yogurt als lunch met allerlei noten, muesli, granola, pure chocola en andere heerlijke toppings. Terwijl we zaten te eten kwam familie Prinsen weer langslopen. Na even een korte chillings met hun in de froyo, liepen we naar ons appartement om even te chillen en om te kleden. Na de relaxtime pikten we Ies op om samen met haar te gaan eten en liepen we naar het restaurant. Eenmaal bij de warung, bleek het restaurantje niet alleen gerund te worden door een organisatie voor gehandicapte kinderen, maar je zat te eten in de school van deze kinderen. Vlak nadat we gingen zitten kwam er al een Nederlands meisje op ons af die vertelde dat ze hier vrijwilligerswerk deed bij de school en of we niet nog een rondleiding wilden. We besloten dat maar na het eten te gaan doen. De bestelling van vandaag luidde: nasi goreng, soto ayam (indonesische kippensoep) en wokuwoku (rijst, kip in een sausje en een beetje groente). Het duurde heel lang voordat het eten kwam dus we kakten wel een beetje in aan tafel, maar gelukkig is Ies altijd wel in voor een gesprek. Het eten was uiteindelijk gewoon prima en goed, maar niet zo speciaal. Na het wachten en eten hadden we helemaal geen zin meer in de rondleiding, dus die hebben we afgepoeierd met de smoes dat we met Jos en Esther (die in ander restaurantje zaten) hadden afgesproken. Vervolgens hebben we met hetzelfde meisje nog wel 15/20 minuutjes gekletst over het reizen enzo, dus de smoes viel een beetje in het water, maar gelukkig had ze dat niet heel erg door volgens mij. We liepen naar Bollero om Ies af te zetten, maar zijn zelf ook nog even aangeschoven om een toetje te ete hehe. We deelden een chocolate infused cake met lime, raspberrie saus en vanille ijs. Na het toetje en gebabbeld te hebben met Jos, Ies en Es over studeren enzo liepen we terug naar ons appartement om hopelijk nog eens even een lange nacht te maken. Juul sprong meteen het bed in, maar An ging nog even lekker in bad liggen om vervolgens door het bad en de yoga helemaal zen naast Juul in bed te kruipen. Het was weer een heerlijk dagje!!
Morgen gaan we lekker fietsen en kunnen we hopelijk nog even wat kleur opdoen in de rijstvelden!
Dikke kus en knuffeltjes,
Ennert en Kraai
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
